13 jaar geleden, net na de kerstdagen, konden wij ons lieve pupje Donna (Golden Retriever) op gaan halen bij de fokker. Het was net een bolletje wol. Wat een schatje was het, en wat hebben wij mooie jaren met haar gehad. Donna was dol op zwemmen, wandelen en kroelen. Vooral naar het strand gaan vond ze geweldig. Ze zat dan van de opwinding te klappertanden in de auto.

Toen Donna ongeveer vierenhalf jaar oud was, moest haar halfbroer Olle van tweeënhalf herplaatst worden. Met alle liefde namen we hem in huis. Het ging supergoed met Donna en Olle. Helaas hadden we met Olle behoorlijke gezondheidsproblemen. Net voordat hij 7 jaar werd, moesten we hem jammer genoeg laten in slapen. Heel verdrietig, maar gelukkig was Donna er om ons te troosten.

Wij hebben gelukkig nog jaren van Donna kunnen genieten, tot we op 30 september 2019 ook afscheid van haar moesten nemen. Wat een verdriet. Het was daarna vreselijk stil in huis en wat misten wij onze dagelijkse wandelingen.

Drie maanden na het overlijden van Donna hebben wij onze nieuwe pup Banjer opgehaald, een zwarte labrador. Het was best weer even wennen, een pup in huis. Na ieder slaapje, speelmoment of iedere voeding moesten we met hem naar buiten. Gelukkig gaf hij het al snel goed aan als hij ’s nachts iets moest doen. Super knap vonden we dat, en als beloning kreeg hij dan wat lekkers in de bench. Waarna hij weer heerlijk verder sliep. Ook aan gillende kinderen, auto’s, scooters en andere honden moest hij wennen.

Nog steeds moet hij veel leren, maar wat zijn wij blij met onze kanjer Banjer!

Sylvia en Ed Aldus