Noortje – tegenwoordig grote Noor – is mijn altijd energieke flatcoated retriever. Lange stukken wandelen in het park, polder en bos, met de bal spelen, mee naar de tennisbaan en naar jachttraining. Niks is haar te gek. Noor is altijd op zoek naar iets om mee te spelen. Tennisballen vindt ze in de struiken in het boos tovert ze 1001-en-1 stokken tevoorschijn.

Maar wat is er nu leuker dan zwemmen met het baasje? Toen bleek dat vanaf 1 september honden toegestaan zijn op het strand in Normandië hebben we het ervan genomen. Baantjes trekken, de bal opduiken en lekker stoeien in de zee op een mooie nazomerse dag. Om daarna uren op de bank te liggen snurken, het liefst op mijn schoot en schouder.

Het knuffelen met Noor kent geen grenzen. Het liefst geeft ze een dikke lebber in mijn gezicht en springt ze in m’n nek als ik aan tafel koffie zit te drinken. En als ik haar even geen aandacht geeft, kan ze zo slaan met haar poot alsof ze zegt: IK WIL AANDACHT! Een heerlijke hond. Mijn gekke Noor.

Timo van Driel

Noor eet van Wolf’s Mountain de Island Farm.